کودک آزاری ، گمشدە در لابەلای اخبار جنگ!
ویدیوی وایرال شدە ای کە حکایت از وقوع پدیده ی کودک آزاری شدید آن هم به صورت علنی داشت و امروز بر اساس اخبار واصله حسب دستور مقام قضایی اقدامات لازم در برخورد با شخص کودک آزار صورت پذیرفت در شرایط عادی می توانست ورد زبان همگان باشد که به لطف موشک و پهباد به دست فراموشی سپرده شد.
برخلاف تصور عامه، اشخاص آزاردهنده هیولاهایی خشن و روان پریش نیستند و در اکثر موارد نزدیکترین کسانی که از آنها انتظار می رود نگران حال کودک باشند اورا مورد آزار و اذیت قرار می دهند.مسئله ی کودک آزاری و فرزندکشی در سنوات اخیر وجدان عمومی را آنچنان آزرده است که فکر بسیاری از افراد دغدغه مند و فعالین مدنی رابه خود مشغول ساخته و عموما خواستار تغییر و اصلاح قوانین در جهت حمایت از کودکان و نوجوانان شده اند.سمیرا کلهر عضو انجمن جامعه شناسی دانشگاه تهران بعد از ارایه ی نتایج و امار پژوهش های صورت گرفته صراحتا در جامعه ی امروزی خانه را خطرناک ترین مکان برای برخی کودکان دانسته که گهگاه منجر به فرار آنها می شود.
برای پیشگیری از این قبیل جنایات مطلوب آن است که دولت با گسترش خانه های امن،مجلس با تدوین قوانین خاص، و قوه قضاییه با اعطای اختیارات به قضات دادگستری از قبیل سلب حضانت و تحویل به مراکز بازپروری و نگهداری و… دست در دست هم با این مقوله ی رو به ازدیاد برخورد نمایند همانگونه که در کشورهای پیشرفته کودکان بد سرپرست اینگونه دست حمایتگرانه ی قانون را بر سر خود حس می کنند.
تبلیغ این نکته که نوجوانان و کودکان فراری تحت هر شرایطی بایستی به کانون خانواده بازگردند ریسک آسیب پذیری آنان را چندین برابر می نماید.اطفال و نوجوانان به دلیل ضعف قوای جسمی و عقلی نمی توانند در برابر ستم های متحمل شده واکنش داشته باشند و در مواردی که کانون خانواده بایستی حمایتگر باشد تبدیل به تهدید می شود همانجایی است که قانونگزاران بایستی بدان بیاندیشند که چه باید کرد؟
لزوم تصویب یک ماده واحده ودادن اختیار تام به قضات کیفری در این قبیل موارد و تاسیس خانه های امن و مراکز بازپروری و تخصیص بودجه ی مناسب بیش از هر زمان دیگری احساس می گردد.
به قلم حسین عباسی وکیل پایه یک دادگستری
